Alweer procedeerden we over een interessante “bagatelzaak”. Onze cliënt werkt als Ground Engineer bij een vliegtuigonderhoudsbedrijf. Op een warme zomerdag nuttigt cliënt tijdens zijn werkzaamheden in het vliegtuig van een klant, een vliegmaatschappij, een pakje frisdrank. De vliegmaatschappij heeft hiervan camerabeelden verstrekt aan de werkgever. De cliënt wordt op staande voet ontslagen waarbij werkgever zich beroept op het zero-tolerance beleid. Wij voerden o.a. aan dat het zero tolerance beleid niet is opgenomen in een arbeidsreglement en slechts twee keer in een mail aan de orde is gesteld, namelijk in 2012 en 2017. Alleen in de mail van 2012 heeft werkgever erop gewezen dat medewerkers die een product van de catering nuttigen, een disciplinaire maatregel riskeren, waaronder ontslag. Bovendien werd dit zero-tolerancebeleid niet consequent toegepast.
De kantonrechter vindt onder deze omstandigheden het ontslag op staande voet een te zware sanctie en oordeelt dat de werkgever had kunnen volstaan met een minder verstrekkende maatregel. Hierbij weegt de kantonrechter ook mee dat onze cliënt al ruim 10 jaar bij de werkgever in dienst is en altijd goed heeft gefunctioneerd. Het ontslag op staande voet wordt vernietigd. Wel wordt de arbeidsovereenkomst ontbonden op grond van de cumulatiegrond, wat wil zeggen dat onze cliënt zich volgens de kantonrechter een beetje verwijtbaar heeft gedragen en de arbeidsovereenkomst een beetje is verstoord. De werkgever moet aan onze cliënt ruim zes maanden achterstallig salaris plus vakantiegeld betalen ten bedrage van € 25.651,- bruto, te vermeerderen met 10% wettelijke verhoging, alsmede een transitievergoeding van € 14.806,- bruto en een cumulatievergoeding van € 3.701,- bruto. Werkgever wordt veroordeeld in de kosten van de procedure ad € 956,-.
Verder heel belangrijk: werkgever dreigde een bedrag van € 40.000,– terug te vorderen van onze cliënt met een beroep op een clausule in de arbeidsovereenkomst waarin staat dat de studiekosten bij ontslag op staande voet worden teruggevorderd. Omdat het ontslag op staande voet is vernietigd, is deze dreiging gelukkig van de baan.
De volledige uitspraak vindt u hier: http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBNHO:2021:158.
